تماس جنسی و تحریک از راه دهان با واژن (عضو جنسی زنانه) و یا با آلت تناسلی مرد را تماس جنسی امن نمی شناسند . تحقیقات تاکنون ثابت کرده اند که تماس از راه دهان می تواند ویروس HIV و علاوه بر آن دیگر بیماری های مقاربتی سرایتی را انتقال دهد . تحریک جنسی از راه دهان مسئله ای که عمومیت دارد . تماس از راه دهان تحریک برانگیز بوده و قوه جنسی را تحرک می دهد . این کار از طریق مکیدن پنیس (آلت تناسلی مرد) و یا لسیدن واژن (عضو جنسی زنانه) و مقعد صورت می گیرد .

Fellatio : نام لاتین روشی است که در آن آلت مرد توسط زبان تحریک می شود .

Cunnilingus : به روشی گفته می شود که دهان به تحریک واژن (عضو جنسی زنانه) و چوچوله می پردازد .

Anilingus : اصطلاح لاتین روشی است که دهان با مقعد برای تحریک در تماس است .

مطالعات نشان می دهد که تماس جنسی دهانی معمولاً در بین همه گروه های سنی که این جوانان را هم شامل می شود ، رایج است و در بین بسیاری از شرکای جنسی زن و مرد و همچنین بین شرکای جنسی هم جنس رواج دارد . در بین جوانان به خصوص خانم های جوان ممکن است به دلیل عدم تمایل به دخول و حفظ بکارت به عنوان نوعی تمرین در رشد توانایی جنسیتی و یا پاسخ به کنجکاوی های روابط جنسی این عمل جالب باشد که با توجه به خطر انتقال ویروس بهتر است که با هیچ یک از گروه های شرکای جنسی انجام ندهید . (البته در تحریک دهانی آلت تناسلی مردانه در صورت استفاده صحیح از محافظ کاندوم ، خطر انتقال بسیار ناچیز خواهد بود)

خطر انتقال HIV از یک شریک جنسی آلوده از طریق تماس جنسی دهانی بسیار کمتر از ریسک انتقال HIV از طریق نزدیکی مقعدی و واژینال است . از این جهت که ، مشخص کردن میزان دقیق خطر ریسک انتقال ویروس HIV از راه سکس دهانی مشکل است . بعلاوه اینکه بیشتر اشخاص در روابط جنسی شان شکل های دیگری از تماس های جنسی را علاوه بر رابطه دهانی دارند . مانند دخول در واژن و یا مقعد . به این دلیل مشکل می توان مشخص کرد که این انتقال نتیجه تماس دهانی بوده و یا نتیجه تماس های خطرناک دیگر بوده است . ضمن این که علاوه بر خطر انتقال ویروس HIV در تماس دهانی بیماری هایی سرایتی مقاربتی نیز از این راه منتقل می شوند . وقتی که پزشکان خطر انتقال دادن یک آلودگی مسری مانند HIV را توصیف می کنند بیشتر از اصطلاح خطر بالقوه و یا خطر نظری استفاده می کنند . به زبانی ساده تر خطر بالقوه یعنی انتقال از یک شخص به شخصی دیگر ممکن است ، هر چند که تا کنون مدارکی مستند برای اثبات قطعی آن وجود ندارد . خطر بالقوه به معنی خطر مستند نیست . به کلام دیگر انتقال آلودگی با ویروس HIV از نظر نظری ممکن است اما الزاماً منظور این نیست که حتماً اتفاق خواهد افتاد . خطر مستند در توصیف انتقالی استفاده می شود که مدارک مستند علمی کافی برای اثبات آن وجود داشته باشد .

خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با پنیس (آلت تناسلی مردانه)

خطر بالقوه : در تماس دهانی با آلت مردانه به شکل نظری خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که آلت را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد . بدلیل اینکه آلودگی از طریق ترشحات پیش از منی و منی به دهان راه پیدا می کند . برای شخصی که آلت وی بوسیله دهان شریک جنسی اش تحریک می شود نیز ، از نظر نظری خطر انتقال آلودگی وجود دارد به دلیل آن که آلودگی مستقیماً از ترشحات دهان بوسیله خراش ، بریدگی روی پنیس و همچنین از طریق منی با خون تماس پیدا می کند .

خطر مستند : البته میزان خطر به مراتب بسیار کمتر از خطر تماس جنسی مقعدی و واژینال است . ضمناً ویروس HIV می تواند به شخص دریافت کننده انتقال پیدا کند حتی در مواقعی که انزال صورت نگرفته و مایع منی خارج نشده باشد .

خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با واژن (عضو جنسی زنانه)

خطر بالقوه : در تماس دهانی با عضو جنسی زنانه به شکل نظری خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که واژن را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد . بدلیل اینکه مایعات مهبلی آلوده و خون واژن آلوده می تواند به داخل دهان راه پیدا می کند (این مسئله محدود به خون دوران قاعدگی نمی شود) برای خانمی که عضو جنسی وی بوسیله دهان شریک جنسی اش تحریک می شود نیز ، از نظر نظری خطر انتقال آلودگی وجود دارد ، اگر ویروس و یا خون آلوده از مایعات دهان و به واژن و زخم های مهبلی و یا دیواره واژن تماس پیدا کند .

خطر مستند : میزان خطر انتقال HIV در این مورد نیز به مراتب بسیار کمتر از خطر انتقال ویروس از طریق تماس جنسی مقعدی و واژینال است . در هر صورت در چندین مورد گزارش شده از انتقال ویروس ازطریق دهان ، بیشتر تماس دهانی با واژینال گزارش شده است .

خطر انتقال ویروس در تماس دهانی با مقعد

خطر بالقوه : در تحریک دهانی مقعد نیز به شکل نظری خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که مقعد را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد . بدلیل اینکه این عضو در معرض خون آلوده قرار دارد که از ضایعات ، ترشحات و خونی که بر اثر برش ، زخم و یا خراش در اطراف مقعد پدید می آید به داخل دهان راه پیدا می کند . برای شریک جنسی که مقعد وی بوسیله دهان دیگری تحریک می شود نیز ، از نظر نظری خطر انتقال آلودگی وجود دارد ، اگر ویروس و یا خون آلوده از مایعات دهان و با مقعد تماس پیدا کند .

خطر مستند : مواردی مستدل و مستند از انتقال بوسیله تماس دهانی با مقعد ثبت شده است .

کاستن خطر انتقال ویروس HIV در تماس جنسی دهانی :

پزشکان مواردی را گزارش کرده اند که ویروس HIV از طریق تماس جنسی دهانی انتقال یافته است . خطر دریافت آلودگی به ویروس HIV از طریق تماس جنسی دهانی را می توان با استفاده از کاندوم های لاتکس کاهش داد .