در چه مواردی تحریک تخمدانی پیشنهاد می‌شود؟
درمان توسط تحریک تخمدانی به زنانی پیشنهاد می‌شود که مشکلات تخمک گذاری دارند:
عدم تخمک گذاری،
ناهنجاری تخمک گذاری.
عمل تحریک تخمدان ها به کمک درمان باعث یک تخمک گذاری نرمال و چند برابر شدن تعداد فولیکول ها می‌شود.

این ضربه شست برای باردار شدن زوجی که بچه می‌خواهند کافی است، اما به شرطی که مطمئن باشند، علت عدم باروری شان تا کنون، تخمدان های دمدمی مزاج بوده اند.
تحریک تخمدانی می‌تواند به عنوان روشی کمکی قبل از تلقیح درون رحمی یا IVF مورد استفاده قرار بگیرد.

درمان توسط تحریک تخمدانی، چه طور انجام می‌شود؟
این درمان، یک درمان هورمونی است که جزئیات آن می‌تواند متفاوت باشد.
در موارد سادۀ تحریک تخمدانی، در مرحلۀ اول از نمک اسید سیتریک کلومیفن استفاده می‌شود، این نمک یک داروی هورمونی است که خوراکی بوده و به مدت 5 تا 7 روز بعد از دومین روز قاعدگی مصرف می‌شود. نمک اسید سیتریک کلومیفن باعث ترشح هورمون های مسئول فولیکول می‌شود.

در صورت شکست این درمان (بعد از حدود 5 تا 8 قاعدگی)، از یک داروی هورمونی دیگر که بر پایۀ گنادوتروپین است استفاده می‌شود، این دارو تزریق می‌گردد و به طور مستقیم روی تخمدان ها اثر می‌گذارد. این تزریق ها می‌توانند به شکل درون عضلانی یا زیر جلدی انجام شوند.

در موارد IVF یا تلقیح درون رحمی، درمان یکسان است، به جز مواردی که درمان تولید هورمون را متوقف کند، این امر کنترل کلی سیکل تخمک گذاری را با خود به همراه خواهد داشت. این درمان از اولین روز قاعدگی شروع می‌شود. سپس تزریق های گنادوتروپین انجام می‌گیرد.

در نهایت، زمانی که فولیکول به حد کافی برسد، یک هورمون دیگر برای به راه انداختن تخمک گذاری طی 37 تا 40 ساعت آینده، تزریق می‌شود. سپس می‌توان برای IVF یا تلقیح اقدام کرد.

تحریک تخمدانی: نیازمند مراقبت دو برابر است…
در هر دو مورد، پیگیری دقیق و سنجیده باید اعمال شود. و بر پایۀ دُز هورمونی (آزمایش خون) و اکو گرافی قرار دارد.
ضمناً اثربخشی درمان هورمونی رو تخمدان ها بررسی می‌شود، رَسِش فولیکول ها مورد ارزیابی قرار می‌گیرد، برای روابط جنسی در چهارچوب تحریک تخمک گذاری برنامه ریزی می‌شود و می‌توان درمان را به منظور محدود کردن احتمال بارداری چند قلویی، تنظیم کرد.