عفونت های خفیف ناحیۀ واژن بسیار شایع و همیشه آزاردهنده هستند. علائم مربوط به واژینوز باکتریال و قارچی کدامند؟

شایع ترین عفونت های دستگاه تناسلی در ساحل دریا کدامند؟
شایع ترین عفونت های واژنی، واژینوز باکتریال و پس از آن قارچ است.
با هم توضیحاتی از دکتر داوید الیا دربارۀ این دو عفونت دستگاه تناسلی زنان، می‌خوانیم.

واژینوز باکتریال
واژینوز باکتریال بر اثر وجود میکروبی به نام “گراندرلا واژینال”، که بسیار زیاد است، ایجاد می‌شود.
انتقال آن ممکن است هم از راه تماس جنسی باشد و هم از راهی دیگر (حتی تماس با پوست یا آب).

ویژگی خاص این عفونت این است که باعث ترشح مقدار بسیار زیادی مایع، به رنگ کبود/مایل به سبز است و بویی شبیه به بوی ماهی گندیده می‌دهد. (به همین علت “سندروم ماهی” هم نامیده می‌شود).

این بو به خصوص بعد از واکنش شیمیایی بین ترشحات و اسپرم یا خون، خود را نشان می‌دهد.
بنابراین بعد از رابطۀ جنسی یا طی مدت قاعدگی، زنان می‌توانند به طور جدی متوجه این بوی ناخوشایند بشوند.
واژینوز باکتریال چندان شدید نیست و به ندرت علائم دیگری غیر از این ترشحات بدبو با خود به همراه دارد.
درمان این عفونت بسیار ساده است، استفاده از چند شیاف و یا خوردن تعدادی قرص طی چند روز تمام این عفونت را از بین می‌برد.
عموماً درمان کمکی دیگری انجام نمی‌شود مگر در موارد عودهای مکرر عفونت؛ زیرا در این موارد احتمالاً تعدادی از میکروب ها از مجرای ادرار خارج نشده اند.

قارچ واژنی
قارچ واژنی نیز بسیار خفیف است، عامل ایجاد آن قارچی است به نام “کاندیدا آلبیکان”، که مثل همۀ قارچ های دیگر، در محیط های مرطوب خیلی بهتر رشد می‌کند.
قارچ واژنی خود را به شکل ترشحات بسیار غلیظ و سفید نشان می‌دهد، کمی هم بوی شیر یا ماست دارد. هر چه مقدار عفونت کمتر باشد، این ترشحات کمتر خارج می‌شوند.
اما این ترشحات همراه با علامت بسیار تحریک کنندۀ دیگری نیز هستند: خارش شدید که لبه های کوچک، لبه های بزرگ و فرج را مبتلا می‌کنند. در سطح فرج نیز علائم التهابی مشاهده می‌شوند، از جمله: قرمزی، دانه های کوچک و گاهی اوقات بریدگی های کوچک.
درمان قارچ واژنی نیز با استفاده از شیاف و/یا قرص صورت می‌گیرد.
اما زمانی که این دو عفونت با یکدیگر تلفیق می‌شوند، همه چیز پیچیده خواهد شد، واژینوز باکتریال و قارچ واژنی در کنار هم، همزیستی دارند زیرا درمان یکی، برای آن دیگری فایده ای ندارد. بنابراین باید طی حدوداً ده روز درمان دوگانه ای را پی گرفت.
ایراد قارچ این است که مزمن است و رابطۀ زنان و همسران شان را دچار اختلال می‌کند، زیرا این بیماری باعث دردناکی رابطۀ جنسی می‌شود.
شرایط وقتی بدتر می‌شود که این عفونت در حالت خفته و بدون هیچ علامتی است، و دقیقاً در مواقع روابط جنسی بیدار می‌شود.

به همین خاطر است که مردان را در انتقال این عفونت مقصر می‌دانند. در حالی که آنها هیچ تقصیری ندارند، زیرا اگر مردی به قارچ مبتلا شود، به وضوح آن را تشخیص می‌دهد، دانه های قرمز رنگ بر روی آلت جنسی او ظاهر می‌شوند، ضمناً ممکن است التهاب خود را به شکل زخم یا بریدگی نشان دهد. همان طور که می‌بینید این علائم درمردان غیر قابل مشاهده نیستند.

توجه، آنتی بیوتیک باعث ایجاد قارچ های واژنی می‌شوند!
آنتی بیوتیک ها نیز می‌توانند باعث ایجاد مشکل بشوند. دلیل تجویز آنتی بیوتیک هر چه که باشد (ورم مثانه، عفونت دندان، آبسه، آکنه و…)، باعث ایجاد قارچ می‌گردد زیرا تمام میکروب ها به جز کاندیدا آلبیکان را نابود می‌کند. کاندیدا آلبیکان نیز از فرصت ایجاد شده برای رشد بیشتر بهره می‌برد.
همچنین، بسیار معمول است برای زنی که مبتلا به ورم مثانه و در پی آن خارش شده، آنتی بیوتیک تجویز شود. درمان بر پایۀ آنتی بیوتیک، ورم مثانه را از بین می‌برد، اما شرایط را برای رشد قارج فراهم خواهد کرد!

در نتیجه، قارچ به واسطۀ خارش ها خود را نشان می‌دهد در حالی که واژینوز باکتریال با ترشحات خیلی زیاد که هنگام برقراری رابطۀ جنسی یا طی مدت قاعدگی، بوی بسیار بدی متصاعد می‌کند، شناخته می‌شود.

این عفونت های شایع خطرناک نیستند، برعکسِ عفونت های جنسی قابل انتقال (هرپس تناسلی، گنوکوک، کلامیدیا) که می‌توانند تبدیل به عامل ناباروری بشوند.