میل جنسی (libido) بطور چشمگیری در افراد مختلف مـتـفاوت میـباشد، حتـی در یك فرد بسته به شرایط درونی و بیرونی، میل جنسی متغیر میباشد.

كـاهـش میـل جنـسی در زنان امری بسیار شایع و در مـردان امری نادر اسـت. (حـتـی غـالب مـردانی كــه از اختلال نعوظ رنج میبرند نیز میل جنسی خود را از دست نمیدهند.)

هورمون جنسی مردانه ی تستوسترون نقش فراوانی بروی میل جنسی در هر دو جنس مرد و زن ایفا میكند. برخلاف تصور عام پس از یائسگی احتمال افزایش میل جنسی در زنان بیشتر است تا كاهش میل جنسی.

.

علل كاهش میل جنسی در مردان:

علل جسمی:

1-اعتیاد به الكل و یا مواد مخدر

2-كم خونی (نادر)

3-افزایش ترشح هورمون پرولاكتین از غده هیپوفیز.

4-چاقی (علت شایع)

5-مصرف برخی داروها (بویژه داروهای درمان مشكلات پروستات)

6-كاهش هورمون جنسی تستوسترون (نادر)

7-بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت.

علل روانی:

1-افسردگی.

2-استرس.

3-خستگی و كار زیاد.

4-اختلافات و مشكلات جدی با شریك زندگی.

5-گرایشات همجنس گرایانه.

6-ترس از عدم توانایی در ارضاء شریك جنسی.

7-استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.

.

علل كاهش میل جنسی در زنان:

علل جسمی:

1-كم خونی به علت از دست دادن آهن در هنگام عادات ماهانه و یا زایمان (شایع)

2-اعتیاد به الكل و یا مواد مخدر.

3-بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت.

4-پس از زایمان،طی بارداری و یا شیردهی به علت تغییرات شدید هورمونی.

5-مصرف برخی داروها از قبیل آرام بخش ها،ضد افسردگی ها،كاهنده فشار خون و ضد حاملگی.

6-افزایش ترشح هورمون پرولاكتین از غده هیپوفیز.

علل روانی:

1-افسردگی.

2-استرس.

3-خستگی و یا كار زیاد.

4-اضطراب.

5-تجارب پیشین آزارهای جنسی و یا تجاوز جنسی.

6-گرایش به همجنسان خود.

7-اختلافات و مشكلات جدی با شریك زندگی.

8-شرایط زندگی دشوار(زندگی كردن در یك منزل مشترك یا والدین خود و یا والدین شریك زندگی)

9-استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.

.

دلایل مشترك در مردان و زنان:

1-اضطراب عملكردی: چنانچه مردان در رابطه های گذشته انزال زودرس و یا اختلال در نعوظ و زنان رابطه جنسی دردناك و یا عدم رسیدن به ارگاسم را تجربه كرده باشند، از بیم تكرار آن ممكن است از رابطه جنسی امتناع ورزیده و یا از آن دلزده شوند.

2- افزایش آشنایی: عموما میل زوجین برای برقراری رابطه جنسی با یكدیگر با گذشت زمان كاهش می یابد.

3-سركوب كننده های میل جنسی: از قبیل تغییر در ظاهر فیزیكی (چاقی و یا لاغری)، بوی نامطبوع بدن، نامرتبی موها و لباس و عدم رسیدگی به بهداشت فردی.

4-فعالیت بدنی خیلی زیاد و یا خیلی اندك.

5-عدم آگاهی از دانش جنسی، خواسته ها و ترجیهات جنسی شریك زندگی.

6-تكراری شدن شیوه و وضعیت بدنی برقراری رابطه جنسی.

.

راهكارهای درمانی كاهش میل جنسی:

1-درمان برای هریك از اختلالات زمینه ای.

2-هورمون درمانی.

3-كنترل استرس.

4-مشاوره با كارشناسان مسایل زناشویی.

5-فراگرفتن مهارتهای گفتگو و برقراری ارتباط موثر با جنس مخالف.

6-رفع اختلافات و حل مشكلات، تنشها و رنجش ها.

7-افزایش صمیمت با شریك زندگی.

8-آموزش جنبه های مختلف رابطه جنسی.

9-در میان گذاشتن علایق جنسی و خیالپردازیهای جنسی.

10-رسیدگی به وضع ظاهری و بهداشت فردی.

11-ایجاد تنوع در نحوه و مكان برقراری رابطه جنسی بصورت دوره ای.

12-اجتناب از بی تحركی.

13-ایجاد اعتدال در كار و جنبه های دیگر زندگی.