قبل از آن كه چيزی به همسرتان بگوييد كه نسبت به او انتقاد داريد، به سوالات اساسی زير پاسخ دهيد:

به چه دليل انتقاد می كنم؟ اگر دليل خوب و سازنده ای نداريد. پس چيزی نگوييد. آيا بهترين زمان و بهترين مكان اين جاست؟ اگر نه، از خود بپرسيد، چه وقت و در كجا می توانم اين نكات را مطرح كنم كه روابط جنسی ما را بهتر كند؟
.
هنگام انتقاد به ياد داشته باشيد كه به جای تمركز بر آن چه كه در همسرتان نمی پسنديد ، بر رضايت خاطری كه به شما می بخشد تأكيد كنيد.
.
به جای آن كه بگوييد « دوست ندارم اين طور با خشونت در آغوشم بگيری » بگویید « وقتی به آرامی نوازشم می كنی بيشتر لذت می برم » وقتی به جای مطرح كردن خواستتان چيزی را مطرح می كنيد كه از آن بدتان می آيد، خود و همسرتان را مجبور می كنيد كه به جای تمركز بر احساس و حالتهای جنسی، توجه خود را بر جزييات انجام آن متمركز كنيد. وقتی خواسته هايتان را مطرح می كنيد، مواظب باشيد لحن كلامتان آمرانه نباشد.
.
وقتی آمرانه بگوييد « مرا به آرامی نوازش كن » مفهوم ضمنی آن اين است :

.
« در غير اين صورت نمی گذارم به من دست بزنی و به همين ترتيب خواسته شما نبايد زمينه تهديد ايجاد كند : « اگر بلد نيستی مطابق خواست من رفتار كنی فكر ديگری بكنم »
.
سعي كنيد از چيزی انتقاد نكنيد كه همسرتان نمی تواند آن را تغيير دهد . انتقاد كردن از خصوصيات جسمی مثل اندازه آلت، شكل سينه و سينه ها انتقادی ظالمانه است، چون احتمالاً فقط جراحی پلاستيك می تواند چنين وضعيتی را تغيير دهد . انتقاد از تمايلات جنسی همسر نيز انتقادی غير سازنده محسوب می شود.
.
مطالبی كه كتاب ها و فيلم های جنسی به شكلی اغراق آميز درباره روابط جنسی عنوان می كنند ، گاهی باعث می شود كه زن و مرد از همسر خود انتظارات غيرواقع بينانه ای داشته باشند.