پرده‌های بکارت شکلهای گوناگونی دارند که اصلی‌ترین آنها بدین قرارند:

* حلقوی (قابل اتساع و غیر قابل اتساع): در این نوع، پرده بکارت به شکل حلقه‌ای پیرامون ورودی مهبل را پوشانده‌است. پرده حلقوی قابل اتساع با آمیزش جنسی پاره نمی‌شود.

* مثلثی : شایع‌ترین نوع

* مُشَبَک : در این حالت پرده بکارت سراسر مدخل مهبل را پوشانده ولی دارای چندین روزنه‌است.

* بدون منفذ

* عدم وجود پرده به طور طبیعی

* دندانه‌دار

* پرده بسیار محکم

در سایر حیوانات

در بسیاری از پستانداران که اعضای تناسلی مشابهی با انسان دارند پرده بکارت وجود دارد. پستاندارانی مانند: شامپانزه، فیل، گوسفند آبی، نهنگ، و اسب.

بکارت در فرهنگ عامه

نام پردهٔ بکارت از تصور نادرستی سرچشمه می‌گیرد که وجود آن را نشان نبود رابطهٔ جنسی می‌داند. این باوری نادرست است، زیرا برخی بدون آن متولد می‌شوند و به ویژه در مورد پرده حلقوی قابل اتساع، هم با وجود دخول جنسی پوسته کماکان حفظ می‌شود.

با این وجود در برخی کشورها، از جمله در ایران و تعدادی از کشورهای اسلامی، به این پرده به قدری اهمیت داده می‌شود که عده‌ای با عمل جراحی پوستهٔ پرده را شبیه‌سازی می‌کنند.

لازم به ذکر است که پرده بکارت ممکن است در موقعیت استاندارد از نظر عمق نباشد و حتی گاهی اوقات با دخول جنسی پس از مدتها نیز پاره نشود که خود نیاز به جراحی کوچک جهت برداشتن آن دارد.

عوامل موثر در پاره شدن پرده بکارت

برخی فعالیت‌ها می‌تواند سبب آسیب و پارگی برگشت ناپذیر پرده بکارت شود از جمله:

» ورزش‌های سنگین از جمله ژیمناستیک

» برداشتن وزنه سنگین

» ضربه‌های شدید در منطقهٔ واژن (مانند لگد خوردن)

» عمل خودارضایی اگر همراه با داخل کردن یک شئی به داخل واژن باشد.

» تصادف

» عملهای لگنی وخیم

» برخی نیز بطور مادرزادی با مشکل آسیب یا حتی نبود پرده بکارت مواجه هستند

» انجام نزدیکی و فعالیت جنسی با مرد (دخول آلت تناسلی)

تمامی مسائل ذکر شده بالا توسط پزشک قابل معاینه و تشخیص صد در صد می‌باشد.

عکس : انواع پرده بکارت

انواع پرده‌های بکارت