کاندیدای عامل 90% قارچها مجرای رحم است. قارچ ها اصولا پاسخ خوبی به ترکیبات آزول مثل کلوتریمازول نمیدهند. در این موارد ترکیبات اسید بوریک با نیستاتین بسیار خوب پاسخ میدهند. حتی محلول آبی 1% gentian viole در تعداد محدودی از بیماران موثر است.

بیشترین مشکل در درمان کاندیدیازیس راجعه وجود دارد. در این موارد درمانهای واژینال به مدت 2-3 هفته ادامه می یابد. درمان شریک جنسی و کاهش مصرف قند تاثیر زیادی ندارد. هرچند در این موارد تست تحمل قند جهت رد دیابت تشحیص داده نشده باید انجام شود. بعلاوه در موارد مقاوم تست HIV نیز باید انجام شود. بعضی زنان با کاندیدیازیس دچار عفونت همزمان دیگری میباشند لذا تکرار معاینه و تست wet mount میتواند مسئله را روشن کند.

.

بیماران با کاندیدیازیس راجعه یعنی 4 بار یا بیشتر در سال باید درمان ضد کاندیازیس سرکوب کننده دریافت کنند. در مرحله اول باید درمان استاندارد ضد کاندیدیازیس به مدت 2 هفته تجویز شود و سپس در مان سرکوب کننده با ترکیبات آزول داخل واژن یا اسید بوریک دو بار در هفته یا 5 روز مداوم هر ماه یا فلوکونازول خوراکی هر هفته با دوز 150 میلیگرم ادامه یابد. این درمان حد اقل باید یک سال انجام گیرد. با این درمان تعدا عفونتها به صفر یا حد اکثر یک بار در سال کاهش میابد.

.

در عین حال بعضی فاکتور ها برای مستعد کردن زنان به این بیماری دخیل هستتند. که شامل حاملگی , دیابت , داروهای تضغیف کننده ایمنی و آنتی بیوتیک های وسیع الطیف میباشند. اخبرا نزدیکی های واژینال مداوم و دوش های واژینال را نیز بعنوان علت مطرح کده اند.

.

خلاصه: شما اول از همه باید اصول بهداشت اون منطقه را رعایت کنید و بعنوان استریل کننده محیط اون قسمت همیشه از یک دستمال گرم استفاده کنید و نه چیز دیگر و اینکه باید تستهای قند خون و HIV را انجام دهید. و سپس به ملاقات پزشکتان بروید تا برسی کند آیا عفونت همزمان دیگری هست با نه و اینکه شما را برای دریافت داروی خودتان ( داروی استاندارد ) برای 2 هفته هدایت کند بجای 3-5 روز معمول و پس از 2 هفته هم درمان دیگری را شروع کند البته اگر در سال بیشتر از 4 بار دچار عفونت میشوید به اون فاکتور های مستعد کننده هم توجه کنید.